سیستم انژکتوری یکی از سیستم های سوخت رسانی به موتور است که طرز کار آن مشابه سیستم کاربراتوری، ترکیب کردن سوخت و هوا به میزان مناسب با هم و تزریق آن به موتور است. به دلیل ماهیت و طرز کار انژکتور، این کار بسیار دقیق تر از کاربراتور انجام می شود که باعث پایین آمدن مصرف سوخت و آلودگی هوا نسبت به موتور های کاربراتوری می شود. در سیستم انژکتوری، سوخت به وسیله ی یک پمپ مکانیکی یا برقی با فشار به درون لوله های سوخت رسانی و ریل سوخت پمپ می شود و از طریق انژکتور که به نوعی یک شیر کنترل محسوب می شود، به درون سیلندر وارد می شود. جهت مشاهده لیست قیمت باتری ام جی کلیک کنید.
اساس سیستم انژکتوری بر پایه ی استفاده ی بهینه از سوخت و تبدیل سوخت به بهترین درصد حجمی برای استفاده در موتور است.
در موتورهای انژکتوری با اطلاعات ارسالی از طریق سنسورها، کامپیوتر خودرو محاسبات دقیقی راجب میزان مصرف سوخت انجام می دهد. با ارسال دستورات از کامپیوتر خودرو به انژکتور مقدار پاشش و زمان پاشش سوخت تعیین می شود.
جهت مشاهده لیست قیمت باتری های 66 آمپر کلیک کنید.
تاریخچه ی موتور های انژکتوری
اواخر دهه 1950 میلادی، کارخانه ی شورولت و پونتیاک اولین سیستم سوخت رسانی انژکتوری مکانیکی از نوع تزریق دائم را روانه ی بازار کردند. در همین سال شرکت خودرو سازی کرایسلر تعدادی اتومبیل انژکتوری با سیستم الکترونیکی تولید کرد. با اختراع ترانزیستور و دیود در سال 1968 میلادی شرکت فولکس واگن نمونه های انژکتور بهتری را در خودرو های خود بکار برد.
اجزای اصلی انژکتور
1. اورینگ
2. فیلتر ورودی
3. بدنه
4. سلونوئید
5. سوزن انژکتور
6. سوراخ خروجی
7. درپوش محافظ
سوخت با فشار ثابتی از قسمت فوقانی وارد فیلتر ورودی انژکتور می شود، فشار ورودی به انژکتور ثابت است. با فعال شدن میدان توسط سلونوئید، سوزن انژکتور به بالا حرکت کرده و پاشش از طریق سوراخ انتهایی انجام می شود.
نحوه ی کار انژکتور
کار انژکتور به عملکرد سه قسمت وابسته است:
سیستم هوای ورودی به موتور
هوای ورودی ابتدا از مجرایی می گذرد و وارد محفظه ای می شود. سپس از محفظه ی کنترل جرم هوای ورودی، عبور می کند. درون این محفظه، دریچه ای متحرک در مسیر هوای مکیده شده قرار دارد که با تغییر حجم هوای ورودی تغییر می کند. به این دریچه سنسوری وصل است که سیگنال هایی را به کامپیوتر خودرو ارسال می کند. طراحی این محفظه به گونه ای است که همیشه در آن مقداری هوای ذخیره شده قرار دارد.
سیستم سوخت رسانی
میزان سوختی که وارد موتور می شود به زمان باز بودن سوپاپ انژکتور وابسته است. به زمان باز بودن سوپاپ انژکتور، پهنای تپش گفته می شود که توسط کامپیوتر خودرو کنترل می شود. این سوپاپ ها معمولا به لوله های ورودی متصل هستند و سوخت را بطور مستقیم به درون سوپاپ ورودی تزریق می کنند.
به لوله ای که سوخت را با فشار به سوپاپ انژکتور می رساند، ریل سوخت می گویند.
سیستم کنترل
سنسور دریچه ی گاز(ساسات)
این سنسور حجم هوای ورودی به داخل موتور را از میزان باز بودن دریچه اندازه گیری می کند.
سنسور اکسیژن
واحد کنترل الکترونیکی با توجه به اطلاعات ارسالی از این سنسورها میزان اکسیژن خروجی از موتور را اندازه گیری می کند و غنی یا رقیق بودن سوخت را تنظیم می کند.
سنسور دور موتور
برای دست یابی به میزان دقیق اختلاط سوخت و هوا، کامپیوتر خودرو نیاز به اطلاعاتی درباره ی نحوه ی کارکرد موتور و بار وارده بر آن دارد.
مشکلات خودرو های انژکتوری
یکی از مشکلات سیستم انژکتوری، کیفیت نامطلوب سوخت و وجود ذرات ناخالصی است. این ذرات به مرور زمان در بدنه ی انژکتور نفوذ می کنند و باعث ایجاد رسوب در آن می شوند. رسوب ذرات در انژکتور می تواند باعث تغییر ابعاد سوزن شود که دبی خروجی از آن ممکن است تغییر کند.
بروز مشکل در انژکتور می تواند باعث مشکلات زیر شود:
1. کاهش توان موتور
2. استارت زدن نامناسب موتور
3. افزایش میزان آلایندگی های خروجی
4. کاهش عمر کاتالیست خودرو به دلیل افزایش آلایندگی موتور
5. کاهش عمر سنسور اکسیژن
6. افزایش مصرف سوخت